Pierwsza książka medyczna wydana na Uniwersytecie Opolskim
„Artroplastyka jako alternatywa spondylodezy w leczeniu dyskopatii szyjnej”
ukazała się nakładem Wydawnictwa
Uniwersytetu Opolskiego z końcem 2018 roku. Monografia poświęcona jest artroplastyce
szyjnej – stosunkowo nowej metodzie operacyjnej wykorzystywanej w inwazyjnym
leczeniu schorzenia cywilizacyjnego, jakim staje się dyskopatia.
- Pragnę podziękować wszystkim, dzięki którym ta książka mogła powstać, zwłaszcza moim partnerom z Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Opolu i współpracownikom z VITAL MEDIC Centrum Leczenia Kręgosłupa w Kluczborku – podkreśla dr Dariusz Łątka, ordynator oddziału neurochirurgii w USK. I dodaje: - Dla naszego uniwersytetu to pierwsza książka medyczna, więc pękam z dumy i jestem wdzięczny za wszelką pomoc ze strony uczelni. Wydanie tej książki to bardzo ważne wydarzenie w moim życiu, ale też – mam nadzieję – dość istotne w życiu akademickim naszego uniwersytetu. Myślę, że to dobry prognostyk na przyszłość i że książek tego typu będzie się nakładem wydawnictwa uniwersyteckiego ukazywało coraz więcej.
Dr Łątka jako jeden z pierwszych neurochirurgów polskich rozpoczął wprowadzanie w Polsce opisywanej w książce metody leczenia, która na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat stawała się na świecie coraz bardziej popularna. – Jest ona bardzo bliska memu sercu – mówi. – Przez lata obserwowałem, że przynosi wielki pożytek moim pacjentom, a to daje lekarzowi największą satysfakcję – podkreśla.
W notce promocyjnej wydawnictwa czytamy m.in.: „Autor jest jednym z pionierów tej metody w Polsce, dysponującym dużym osobistym doświadczeniem opartym na ponad tysiącu szyjnych mikrodyskektomii z dostępu przedniego, w tym kilkuset w kombinacji z artroplastyką, z wykorzystaniem większości dostępnych na rynku ruchomych systemów protezowania. Praca zawiera wyczerpujące, wszechstronne i krytyczne omówienie zagadnienia na podstawie metaanalizy danych z piśmiennictwa i kilkunastoletniego własnego doświadczenia, prezentowanych w szeregu referatów na krajowych i światowych konferencjach naukowych. Autor formułuje wnioski przydatne nie tylko w ocenie perspektyw dalszego rozwoju tej metody, ale też do wykorzystania w codziennej lekarskiej praktyce neurochirurga i chirurga kręgosłupa.”